ΠΑΙΔΙΚΟ ΑΓΧΟΣ- ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΦΟΒΙΕΣ



Την Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου ξεκινήσαμε τις ενημερωτικές συναντήσεις με την συνεργάτιδα του παιδικού σταθμού - παιδοψυχολόγο
 κ. Νίκη Σπυρίδου. 

Η πρώτη συζήτηση είχε θέμα "Παιδικό 'Άγχος - Παιδικές Φοβίες"

Στις επόμενες συναντήσεις θα συζητηθούν τα θέματα 
που εσείς έχετε επιλέξει. 



Το άγχος και ο φόβος είναι συναισθήματα που εμφανίζονται στα μικρά παιδιά ως φυσιολογικές συνέπειες της διαδικασίας ανάπτυξης τους.
Το περιεχόμενο και η ένταση που εκδηλώνονται, αλλάζει και μεταβάλλεται ανάλογα με την ηλικία και την εξέλιξη του παιδιού.
Στο 1ο έτος το "άγχος αποχωρισμού" αποτελεί ένα συνηθισμένο συναίσθημα, που εκδηλώνεται με έντονη ανησυχία και κλάμα όταν το παιδί αποχωρίζεται ή απειλείτε να χάσει την μητέρα του. Αρνείται να μείνει μόνο του με αλλά άτομα, ακολουθεί συνέχεια τη μαμά , δεν κοιμάται μόνο του, βλέπει εφιάλτες ή εκδηλώνει συμπτώματα σωματοποίησης (πόνους , ναυτία διατροφικές διαταραχές).Την ίδια περίοδο εμφανίζονται και οι πρώτες φοβίες οι οποίες συνδέονται με γεγονότα, καταστάσεις η΄αντικείμενα, που εκδηλώνονται με ανησυχία και ανασφάλεια απέναντι στο άγνωστο.
Οι πιο συνηθισμένες πηγές φόβου για τα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι το σκοτάδι , οι δυνατοί θόρυβοι ,τα μεγάλα αντικείμενα ,τα ζώα, η παρουσία ξένων .Μεγαλώνοντας (3-6 ετών) οι φόβοι αφορούν σε φανταστικά πλάσματα ή καταστάσεις ,(φαντάσματα, δράκους),  παράξενους ήχους.Οι φόβοι γίνονται πιο ρεαλιστικοί όσο το παιδί μεγαλώνει και βελτιώνεται η ικανότητα του να αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τους άλλους,όπως το άγχος που σχετίζεται με το σχολείο και τις επιδόσεις του ,φόβοι ατυχήματος , θανάτου, φυσικών καταστροφών.
Συχνά τα παιδιά εκδηλώνουν ανησυχία και άγχος ως αντίδραση σε συγκεκριμένα γεγονότα της καθημερινότητας, με αφορμή κάτι που άκουσαν,είδαν ή βίωσαν.Μια είδηση στην τηλεόραση , ένα παραμύθι, ένας καυγάς, μπορεί να γίνουν αιτία να αναστατωθεί ένα παιδί και να νιώσει αδυναμία και ανασφάλεια να το διαχειριστεί.Οι γονείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί, ώστε να μπορέσουν να διακρίνουν έγκαιρα τα σημάδια  άγχους ή φόβου και να παρέμβουν αποτελεσματικά για να ηρεμήσουν και να καθησυχάσουν το παιδί.
Σημαντικό είναι : Να μην υποτιμούμε ή κοροιδεύουμε το περιεχόμενο των φόβων
                          Να μη μεγαλοποιούμε δίνοντας υπέρμετρη προσοχή σε κάθε εκδήλωση φόβου
                          Να διερευνούμε την πηγή του φόβου προκειμένου να μπορέσουμε να παρέμβουμε εύστοχα και με λογικά επιχειρήματα απέναντι στο παιδί
                          Δεν πιέζουμε το παιδί να έρθει αντιμέτωπο με το αντικείμενο του φόβου του.(πχ να πλησιάσει ένα ζώο ή πρόσωπο που φοβάται) ,επιδιώκουμε σταδιακή έκθεση του παιδιού, δημιουργώντας πάντα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
                          Δεν μεταφέρουμε τις δικές μας φοβίες  και άγχη στα παιδιά.Μέσα από τις λέξεις και τις εκφράσεις μας τα παιδιά συλλέγουν πληροφορίες για εμάς και τα συναισθήματα μας. Αν φοβόμαστε κάτι εμείς θα το μεταδώσουμε σχεδόν σίγουρα και σ'αυτά
                          Χρησιμοποιούμε βιβλία ,παραμύθια που πραγματεύονται το θεμα των φόβων.
                          Χρησιμοποιούμε  προσωπικές μας εμπειρίες ως παράδειγμα 
                          Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε φοβικές εκφράσεις ή πρόσωπα για να ελέγξουμε τη συμπεριφορά του παιδιού.(πχ.θα έρθει ο μπαμπούλας ,θα σε κλειδώσω στο δωμάτιο σου...)
                          Στόχος και σκοπός είναι να βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει προσωπικούς μηχανισμούς άμυνας και αυτοβελτίωσης που θα το οδηγήσουν να παίρνει πρωτοβουλίες, να έχει αυτάρκεια και να είναι αυτόνομο.     
Όταν οι φόβοι παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, εκδηλώνονται με έντονα συμπτώματα ανησυχίας, υπερδιέγερσης,σωματοποίησης και προκαλούν δυσλειτουργία και αποδιοργάνωση στην καθημερινή δραστηριότητα και συμπεριφορά του παιδιού, είναι χρήσιμη η συμβουλή και ή παρέμβαση ειδικού ψυχολόγου προκειμένου να βοηθήσει για την ομαλή υποχώρηση  των φοβιών και την αποφυγή μεγιστοποίησης του προβλήματος.

                                                                                                                                                                                                                                             ΣΠΥΡΙΔΟΥ ΝΙΚΗ
                                                                                                                                                                                                                                ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ- ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ                

Σχόλια