ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ


Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο χώρο της Παιδικής Φωλιάς
 η ενημέρωση γονέων

Τη πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση-ενημέρωση άνοιξε η κυρία Τασουλα Σουπιαδου παρουσιάζοντας   τους στόχους και τις δράσεις της φετινής σχολικής χρονιάς. Την σκυτάλη έδωσε στο παιδίατρο μας κύριο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ, ο οποίος μας ενημέρωσε για τα εμβόλια, τις γρίπες και τις αρρώστιες που κυκλοφορούν, συμβουλεύοντας μας για όλα τα θέματα υγειας. Τέλος, το λόγο πήρε η λογοθεραπεύτρια μας κυρία Αυγή Αγγελοπούλου, η οποία μας μίλησε για την πρώιμη ανίχνευση διαταραχών λόγου, ομιλίας και ακοής. Οι γονείς, που για ακόμη μια φορά μας τίμησαν με τη πολύτιμη παρουσία τους, παρακολούθησαν με πολύ ενδιαφέρον την ομιλία, ενώ στο τέλος έθεσαν τις απορίες τους λαμβάνοντας τις κατάλληλες απαντήσεις από τους ειδικούς. Σας ευχαριστούμε πολύ όλους για αυτό το ζεστό και πολύ φιλικό κλίμα που δημιουργήσατε!!







Την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου το απόγευμα,  πραγματοποιήθηκε συνάντηση στο χώρο του παιδικού σταθμού , με την παιδοψυχολόγο κ. Νίκη Σπυρίδου


Στην εποχή που ζούμε με πληθώρα θετικών και αρνητικών  ερεθισμάτων οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν να διαχειριστούν καθημερινά προβλήματα με τα παιδιά τους  όπως ,οι σχέσεις ανάμεσα στα αδέλφια ,προβλήματα διατροφής-ύπνου,προβλήματα με τη συμπεριφορά  έξω απο το σπίτι κ.α. Απλά σημάδια  εάν δεν τα δώσουμε την απαραίτητη προσοχή μπορεί να εξελιχθούν σε πρόβλημα.Γι αυτό θεωρούμε ενδιαφέρουσες τις συναντήσεις με την παιδοψυχολόγο μας Νίκη Σπυρίδου απο τις οποίες πάντα κερδισμένοι βγαίνουν και οι γονείς και εμείς οι εκπαιδευτικοί!!!!!!























1η Ενημερωτική συνάντηση γονέων για τη νέα σχολική χρονιά 2017-18










ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ




   Τα σχολεία και επίσημα έχουν πια ανοίξει και το ζήτημα που απασχολεί όλους τους γονείς έρχεται και πάλι στο προσκήνιο.

ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ.

Στο άκουσμα αυτών των λέξεων δημιουργούνται στους γονείς πολλά συναισθήματα και κατά κύριο λόγο αρνητικά ή και αγχωτικά τις περισσότερες φορές. Με απλά βηματάκια μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα και τόσο εσείς όσο και τα παιδιά να ξυπνάτε με ζωντάνια, ενέργεια, χαρά.

1.      Ξυπνήστε τα παιδιά με απαλή μουσική ή με μια λίστα που έχετε ετοιμάσει με τα αγαπημένα τους τραγούδια. Λέμε ΟΧΙ στην τηλεόραση, ναι στο τραγούδι.

2.      Η επιλογή των ρούχων καλό είναι να γίνεται και από τις δυο μεριές. Δώστε δύο εναλλακτικές στο παιδί σας και αφήστε το να διαλέξει. Μη δίνετε βάση τόσο στο αν ταιριάζουν τα χρώματα μεταξύ τους, η μόδα επιτρέπει τα πάντα.

3.      Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι η προετοιμασία της τσάντας είναι δική του ευθύνη. Δώστε του χρόνο και χώρο ώστε το ίδιο να τη φτιάξει με τα απαραίτητα.

4.      Φτιάξτε μαζί πίνακα επιβράβευσης με αυτοκόλλητα και εξαργυρώστε τα το Σαββατοκύριακο με ένα παιχνίδι ή ένα γλυκό.

5.      Όσο κι αν ακούγεται παράξενο στα παιδιά αρέσει η ρουτίνα, νιώθουν ασφάλεια και επιπρόσθετα αισθάνονται ότι ξέρουν τα στάδια της όλης διαδικασίας. Έτσι καλό είναι η ρουτίνα να διαρκεί τις μέρες που το παιδί πάει στο σχολείο και το Σαββατοκύριακο να τη σπάτε και να ξεφεύγετε. Δηλαδή κοιμόμαστε παραπάνω το πρωί και αντίστοιχα τη νύχτα πιο αργά, βγαίνουμε πρωινές βόλτες, παίζουμε περισσότερο.

6.      Πριν παραδώσετε το παιδί στους παιδαγωγούς μη ξεχάσετε να πείτε τη μαγική λέξη
Σ ΑΓΑΠΩ συνοδευόμενη με μια μεγάλη αγκαλιά.

7.      Να είστε πάντα όσο γίνεται πιο ήρεμοι θυμηθείτε ότι δεν ξυπνάμε κάθε μέρα με την ίδια όρεξη. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά.



ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ

  Εδώ και λίγο καιρό, ένα νέο κοινωνικό περιβάλλον με καινούρια πρόσωπα, νέους φίλους και νέους κανόνες μπήκε στη ζωή του μικρού σας παιδιού. Για πρώτη φορά, βγήκε από το στενό και προστατευτικό οικογενειακό περιβάλλον και κάνει τα πρώτα του κοινωνικά βήματα σε μια μικρογραφία της κοινωνίας, τον παιδικό σταθμό.

 Η μετάβαση από την οικογένεια στον παιδικό σταθμό σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια καινούρια φάση ζωής, όχι μόνο για το παιδί, αλλά για όλη την οικογένεια.  Έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα, όπως άγχος, αγωνία, ανησυχία και προσμονή κυριεύουν γονείς και παιδιά, σ αυτό το νέο ξεκίνημα. Τα παιδιά δεν ξέρουν τι να περιμένουν, ενώ οι γονείς ανησυχούν  για την  ομαλή ένταξη του παιδιού στον παιδικό σταθμό. Όλες αυτές οι ανησυχίες είναι λογικό και φυσιολογικό να υπάρχουν, είναι όμως στο χέρι σας αυτή η μετάβαση να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή, τόσο για το παιδί σας όσο και για εσάς!






 Μια μητέρα εξομολογείται

O γιος μου χρειάστηκε να πάει σε παιδικό σταθμό, εξομολογείται μία μητέρα, ξαφνικά και σε πολύ μικρή ηλικία, καθώς για λόγους ανωτέρας βίας δεν υπήρχε δυνατότητα φύλαξης από φροντιστή του άμεσου οικογενειακού μας περιβάλλοντος για αρκετές ώρες και ημέρες της εβδομάδας. Και έτσι μπήκε στο λεξιλόγιό μου η φράση «προσαρμογή στον παιδικό σταθμό».

Μέχρι τότε η μελλοντική ένταξή του σε σχολικό περιβάλλον δεν με είχε απασχολήσει καθόλου,συνεχίζει η μητέρα, καθώς θεωρούσα ότι το παιδί θα πήγαινε στο σχολείο τουλάχιστον ένα χρόνο αργότερα και ότι θα είχα μπροστά μου πολύ καιρό τόσο για να το προετοιμάσω όσο και για να προετοιμαστώ και εγώ.

Όμως η ζωή είχε άλλα σχέδια και έτσι μια ωραία πρωία βρέθηκα μπροστά στα σκαλιά ενός υπέροχου παιδικού σταθμού, απέναντι σε  μια υπέροχη παιδαγωγό, που είχε κάθε καλή διάθεση και υπομονή, ώστε να «προσαρμοστούμε», μάνα και γιος! Σπάραζε το τέκνο, σπάραζε περισσότερο η μάνα. Ωρυόταν το τέκνο, ωρυόταν ακόμα περισσότερο η μάνα. «Φύγε, κορίτσι μου, μόλις φεύγεις σταματάει και εντάσσεται αμέσως στην ομάδα», να μου λένε, να μην το πιστεύω εγώ.
Τότε άρχισα να επεξεργάζομαι το γεγονός ότι θα έπρεπε για αρκετές ώρες της ημέρας να αφήνω το παιδί σε κάποιους ανθρώπους εντελώς ξένους. Επαγγελματίες μεν, αλλά άγνωστούς μου! Όμως, δεν γινόταν αλλιώς. Τότε άρχισα να κατανοώ ότι αλλάζουν πολλά στη ζωή μας. Κι άρχισα σιγά σιγά να ακούω τι μου λένε οι επαγγελματίες παιδαγωγοί. Και λίγο καιρό μετά, κατάλαβα πόσο δίκιο είχαν.

Στην αρχή νόμιζα ότι η προσαρμογή του γιου μου δεν έγινε εύκολα. Σύντομα, όμως, κατάλαβα ότι δεν έγινε ούτε δύσκολα. Έγινε κανονικά, υγιώς, όπως ήταν αναμενόμενο για ένα μωρό που μέχρι τότε δεν με είχε αποχωριστεί παρά ελάχιστες ώρες και που όφειλε να μάθει να ζει τουλάχιστον ένα 7ωρο μακριά μου και μακριά από το σπίτι του, χωρίς καμιά ψυχολογική προετοιμασία. Και αυτό το έμαθε πολύ σύντομα, χάρη στο περιβάλλον του σχολείου, που τον υποδέχτηκε εγκάρδια και τον αποδέχτηκε ολοκληρωτικά. Έτσι, λίγες εβδομάδες μετά, έφευγε (με σχολικό πλέον) με χαμόγελο, γυρνούσε με χαμόγελο και με τα ελάχιστα λόγια που έλεγε, με έκανε να καταλάβω ότι περνούσε μια χαρά.

Το πιο σημαντικό μάθημα που πήρα τότε ως μαμά είναι ότι η προσαρμογή στον παιδικό σταθμό αφορά περισσότερο τον γονέα παρά το παιδί! Ή τουλάχιστον ότι η ετοιμότητα των γονιών να αποχωριστούν το παιδί τους είναι εξίσου σημαντική για την προσαρμογή του παιδιού όσο και η ετοιμότητα του ίδιου του παιδιού. Αν ο γονιός δεν είναι έτοιμος ψυχολογικά να το αφήσει, το παιδί το αφουγκράζεται και αντιδρά, μήπως και τον πείσει να το πάρει πίσω μαζί του! Αν, από την άλλη, ο γονιός εμπιστεύεται το σχολικό περιβάλλον και είναι σίγουρος για την απόφασή του να παραδώσει για λίγες ώρες το παιδί του σε παιδαγωγούς, τότε όλα πάνε συνήθως ρολόι.


Καθώς   πολλοί γονείς και παιδιά, ας δούμε λίγο περισσότερα για το ορόσημο της έναρξης του σχολείου και για τους τρόπους ώστε η μετάβαση αυτή να γίνει όσο το δυνατόν πιο ομαλά για… μικρούς και μεγάλους!
Η  προσαρμογή των παιδιών στο πρώτο σχολικό περιβάλλον είναι πολύ σημαντική τόσο  για εκείνα όσο και τους γονείς τους, διότι και οι δυο πλευρές βιώνουν μια περίοδο σημαντικών αλλαγών, γιατί και οι δυο πλευρές βιώνουν ουσιαστικά έναν αποχωρισμό, ο οποίος σηματοδοτεί την αυτονομία του παιδιού και τη μετάβαση του στη φάση της δημιουργίας ενός «κοινωνικού εαυτού», καθώς γίνεται πλέον μέλος μιας μεγαλύτερης ομάδας με άλλες απαιτήσεις και συνήθειες.

Τα στάδια της προσαρμογής

Τα παιδιά βιώνουν άγχος το πρώτο διάστημα για τη νέα συνθήκη που καλούνται να διαχειριστούν και ανασφάλεια που απομακρύνονται από τους γονείς τους και το οικείο περιβάλλον τους, το σπίτι τους. Είναι το λεγόμενο άγχος του αποχωρισμού και θα πρέπει να μάθουν να το διαχειρίζονται.

Μετά τις δυο πρώτες εβδομάδες, συνήθως, τα συναισθήματά τους είναι συγκρουσιακά. Νιώθουν μεν χαρά για το σχολείο, καθώς τους αρέσει που βρίσκονται ανάμεσα σε συνομηλίκους τους και παίζουν όλοι μαζί, αλλά και ταυτόχρονη λύπη που φεύγουν από το σπίτι.

Σταδιακά, τα αρνητικά συναισθήματά τους μειώνονται, ενώ το μέσο διάστημα που «κρατά» η προσαρμογή στον παιδικό σταθμό είναι γύρω στους δυο μήνες. Όσο ο καιρός περνάει η ανασφάλεια εξαφανίζεται τελείως. Νέα πρόσωπα-παιδαγωγοί και ευχάριστα ερεθίσματα δείχνουν στα παιδιά το δρόμο προς την κοινωνικοποίηση και αυτά εγκαθιστούν την αυτοπεποίθηση και τη χαρά της ανεξαρτητοποίησης.


Ο ρόλος των γονέων

Είναι σημαντικό οι γονείς να θυμούνται ότι:

 Το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για να προχωρήσει, άρα και οι ίδιοι χρειάζεται να επιδεικνύουν αποφασιστικότητα στην απόφαση τους να το στείλουν στον παιδικό σταθμό .
Εάν το παιδί ξεκινήσει να πηγαίνει στο παιδικό σταθμό , δεν υποχωρούμε και δεν το σταματάμε ακόμα και αν (θεωρούμε ότι) δεν προσαρμόζεται εύκολα. Κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του.
Όταν αφήνουμε το παιδί στο σχολείο δεν πρέπει να παρατείνεται ο αποχαιρετισμός μας, που πρέπει να είναι τρυφερός μεν, αποφασιστικός δε! Τα παιδιά ελπίζουν ότι με τα κλάματα και τις φωνές θα κερδίσουν την απομάκρυνσή τους από το σχολείο, φεύγοντας ξανά με τους γονείς, τους οποίους εκείνη τη στιγμή χειρίζονται. Είναι σίγουρο ότι θα σας είναι δύσκολο συναισθηματικά να αποχωριστείτε το παιδί σας, ιδιαίτερα αν σας φαίνεται δυστυχισμένο. Είναι, επίσης, σίγουρο ότι θα είστε συγκινησιακά φορτισμένοι, καθώς θα το βλέπετε να «ανοίγει τα φτερά του» και να αυτονομείται. Αλλά προτεραιότητα έχει το να μάθετε να διαχειρίζεστε ό,τι αισθάνεστε μπροστά του, διότι αν του δείχνετε ότι κατά βάθος δεν θέλετε να το αφήσετε, το μπερδεύετε και το αγχώνετε περισσότερο.
Είναι απαραίτητη η σταθερότητα των συνθηκών γύρω από το παιδί κατά τη διάρκεια της περιόδου της προσαρμογής. Αν είναι δυνατόν, μην προβείτε σε άλλες  αλλαγές όπως μετακομίσεις κ.ά. Η προσαρμογή στον παιδικό σταθμό είναι μια μεγάλη αλλαγή από μόνη της!

Πώς μπορεί να αντιδράσει το παιδί;

Το κάθε παιδί έχει το δικό του τρόπο αντίδρασης στην αλλαγή, είτε το εκφράζει είτε το συγκρατεί. Η έκφραση όλου αυτού που βιώνει γίνεται με ποικίλους τρόπους, είτε με το κλάμα, είτε με μειωμένη διάθεση, είτε με άρνηση να φάει, να κοιμηθεί ή να συνεργαστεί γενικότερα, είτε με θυμό προς τους γονείς. Οι γονείς δεν θα πρέπει να τρομάξουν με τις παραπάνω συμπεριφορές τους, Είναι ο τρόπος να εκφράσει αυτό που του συμβαίνει και έχει δικαίωμα σε αυτό. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν υπάρχει παιδί που να μην έχει τελικά προσαρμοστεί, εάν οι γονείς είναι αποφασισμένοι και έχουν υπομονή! Και φυσικά, είναι απαραίτητο να βρίσκεστε πάντοτε σε επικοινωνία με τους παιδαγωγούς που έχουν αναλάβει να το φροντίσουν. Και να ακούτε τις συμβουλές τους. Μάλλον έχουν δίκιο και σίγουρα έχουν περισσότερη πείρα από εσάς!
Και είναι σύμμαχοι, όχι εχθροί σας!








Σχολική χρονιά 2016-17

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟ

Σήμερα επισκεφθήκαμε τον οδοντίατρο κ. Χαράλαμπο Παρασκευαίδη
για τον καθιερωμένο στοματικό έλεγχο!!!








Περιμένοντας τη σειρά μας





Σ ευχαριστούμε γιατρέ για την υπομονή σου!!!







Συμβουλές για το

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΩ ΣΩΣΤΑ  ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ

Η στοματική υγιεινή χτίζεται από την ώρα της γέννησης. Είναι απαραίτητη η επαφή με τον οδοντίατρο να ξεκινάει από νωρίς. Αφιερώνοντας λίγα μόνο λεπτά κάθε μέρα για τον καθαρισμό των δοντιών μπορούμε να γλιτώσουμε την ταλαιπωρία μιας ολόκληρης ζωής.
Ο οδοντίατρος – συνεργάτης του παιδικού σταθμού μας κ. Χαράλαμπος Παρασκευαΐδης σας συμβουλεύει :
 • Βουρτσίζουμε τα δόντια δυο φορές την ημέρα
• Φροντίζουμε τα νεογιλά για να έχουμε γερά μόνιμα δόντια
• Περιορίζουμε τα γλυκά ανάμεσα στα γεύματα
• Γινόμαστε το σωστό παράδειγμα
• Αποφεύγουμε το μπιμπερό. Όταν πρόκειται για μικρότερες ηλικίες το καθαρίζουμε πολύ καλά για να φύγουν τυχόν υπολείμματα από γάλα και χυμούς, καθώς πολλά παιδιά πριν κοιμηθούν το χρησιμοποιούν σαν πιπίλα
• Τρώμε υγιεινά
 • Επισκεπτόμαστε τακτικά τον οδοντίατρο
• Χρησιμοποιούμε οδοντικό νήμα ( μετά την ηλικία των 4 ετών)
• Ξεκινάμε την φθορίωση των δοντιών ( μετά την ηλικία των 3-4 ετών)

Τηρώντας τις παραπάνω συμβουλές θα προσφέρετε στα παιδιά σας ένα υγιές και όμορφο χαμόγελο!!!!!




Εύκολα παιχνίδια με αριθμούς και παζλ
για δημιουργική απασχόληση των παιδιών!!!!









Παιχνίδια ανάπτυξης λεπτής κινητικότητας,
παρατηρητικότητας, μνήμης φτιαγμένα από γλωσσοπίεστρα !!!!!











Ένα εύκολο παιχνίδι για την ανάπτυξη
 της λεπτής κινητικότητας του παιδιού!!!!!!
Το μόνο που θα χρειαστούμε είναι μακαρόνια, πλαστελίνη
και πολύ όρεξη!!!!!




Εμείς το εφαρμόσαμε στον παιδικό και άρεσε ιδιαίτερα στα παιδιά!!!!












Καλωσόρισμα 

Την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου  και τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου
πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ενημερωτικές συναντήσεις - γνωριμίας
 με τους γονείς των παιδιών μας
για το σχολικό έτος 2016 - 2017
Το κλίμα ζεστό, φιλικό ,για πολλούς γνώριμο και πολύ αγαπητό!!!








Σχολική χρονιά 2015-16


Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου ξεκίνησε ο κύκλος ενημερωτικών συναντήσεων
 με την ψυχολόγο- παιδοψυχολόγο κ. Νίκη Σπυρίδου.
Θέμα της 1ης συνάντησης
"η ζήλια ανάμεσα στα αδέλφια"

Η κ Σπυρίδου εξήγησε στους γονείς ότι.....

Η αδελφική ζήλια είναι ένα συναίσθημα φυσιολογικό και αναπόφευκτο.
Προκύπτει από την απειλή και το φόβο του παιδιού 
ότι θα χάσει την απόλυτη αγάπη των γονιών του.
Ο ερχομός του μικρού "εισβολέα" αποκαθηλώνει τον πρωτότοκο/η απ΄το θρόνο του
και από τα προνόμια της απόλυτης προσοχής και φροντίδας. Τον αναγκάζει να
μοιραστεί το χώρο, χρόνο, τα παιχνίδια του με τον "νέο συγκάτοικο".
Αλλάζει ρόλο και από μικρός γίνεται ο μεγάλος αδερφός.
Η αδελφική σχέση δεν είναι αυτονόητη και δεδομένη εξ αρχής για το παιδί.
Οικοδομείται και ολοκληρώνεται μέσα από μια διαδικασία ανταγωνισμού και αποδοχής, η οποία 
είναι η φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Έχει "εκπαιδευτικό χαρακτήρα" γιατί θα του 
επιτρέψει να ξεπεράσει τον "εγωκεντρισμό", να εξελιχθεί και να χτίσει την προσωπικότητά του.
Η ζήλια σε παιδιά προσχολικής ηλικίας εκδηλώνεται αναπόφευκτα και έντονα.
  • Συχνά τα παιδιά γίνονται επιθετικά, απέναντι στο αδελφάκι, στην ίδια τη μητέρα και σε άλλα παιδιά.
  • Μπορεί να εκδηλώσουν νεύρα, ανυπακοή και άρνηση. 
  • Πολλά παιδιά αποσύρονται, νιώθουν λύπη, γίνονται πιο εσωστρεφή.
  • Μπορεί να εκδηλώσουν έντονη προσκόλληση στη μητέρα και πολύ συχνά παρουσιάζουν συμπτώματα παλινδρόμησης στη συμπεριφορά και τις συνήθειες. 
Η εκδήλωση ζήλιας είναι στην πραγματικότητα μια έκκληση για αγάπη και προσοχή. 
Συχνά λάθη που κάνουν οι γονείς και πρέπει να αποφεύγουν ώστε να μετριάσουν τις εκδηλώσεις ζήλιας:
  • Να μη δημιουργούμε υπερβολικές προσδοκίες για το μωρό που έρχεται. 
  • Να μην επιβάλλουμε την αγάπη για το μικρό αδερφό
  • Να μην αναφερόμαστε στο πρώτο παιδί ως μεγάλος.
  • Να μην απομονώνουμε το βρέφος από τις καθημερινές συνήθειες.
  • Δεν συγκρίνουμε τα αδέρφια.
Αντιθέτως πρέπει
  •  Να αφιερώνουμε χρόνο αποκλειστικά στο παιδί χωρίς να είναι παρόν το βρέφος
  • Να επιβραβεύουμε το παιδί
  • Να το συμπεριλαμβάνουμε στη φροντίδα του μωρού
  • Να κατανοούμε τα συναισθήματά του
  • Να επιβεβαιώνουμε με τη στάση και τα λόγια μας το παιδί ότι το αγαπάμε. 

Καθώς η σχέση των αδερφών εδραιώνεται, η ζήλια υποχωρεί.
Τα παιδιά μαθαίνουν να μοιράζονται 
και κατανοούν συναισθήματα, να ωριμάζουν και να εξελίσσονται ελεύθερα

Στη συνέχεια ακολούθησε  συζήτηση







Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΕΣΩΡΟΥΧΩΝ - ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΙΣΗ




Την Τετάρτη 01/03/2015 πραγματοποιήσαμε στο χώρο 
του παιδικού σταθμού την δεύτερη προγραμματισμένη ενημέρωση
με την παιδοψυχολόγο κ. Νίκη Σπυρίδου.


Το θέμα μας ήταν 


¨Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΕΣΩΡΟΥΧΩΝ¨


¨ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΙΣΗ¨









Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ,αποτελεί μέρος της γενικότερης διαπαιδαγώγησης 
που δίνουμε στα παιδιά μας. 
Η σωστή και έγκαιρη ενημέρωση, αποτελεί το βασικό «όπλο» προκειμένου, να μάθουν
να διαχειρίζονται και να εκθέτουν το σώμα και τα συναισθήματα τους ώστε να αυτοπροστατευτούν από επικείμενους κινδύνους.

Τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα από πολύ νωρίς, με πληροφορίες και εικόνες σεξουαλικού περιεχομένου (TV, διαδίκτυο, μουσική) αλλά το ίδιο νωρίς αρχίζουν να έχουν και αναπτύσσουν τα σεξουαλικά ένστικτα τους. 
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα της ανατομίας 
του γυναικείου και ανδρικού σώματος, νιώθουν την ανάγκη ανακαλύψουν το δικό τους, 
το αγγίζουν αναγνωριστικά, αντλούν ευχαρίστηση από αυτό.
Αρχίζουμε να μιλάμε και να ενημερώνουμε, ανάλογα με την ηλικία και την αντίληψη του παιδιού, 
με απλή και ξεκάθαρη γλώσσα, εμπλουτίζοντας σταδιακά τις γνώσεις του.

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση περιλαμβάνει :
Πληροφορίες, των σωματικών διαφορών ανάμεσα στο αγόρι και το κορίτσι.
Την ορθή ονομασία απ’ το παιδί των σημείων του σώματος (αιδοίο, κόλπος, πέος …) 
Την αποδοχή της συνήθειας να εξερευνά το σώμα του, αποφεύγοντας να κριτικάρουμε 
και ν’ απαγορεύουμε.

Ενημέρωση σχετικά με το χειρισμό του σώματος, διευκρινίζουμε τι είναι ασφαλές και τι όχι στο παιχνίδι με το σώμα.
Τον καθορισμό των συμπεριφορών, που επιτρέπονται στον ιδιωτικό χώρο και όχι δημόσια.
Συζητήσεις σχετικά με την φιλία, τον έρωτα, την αγάπη και των συναισθημάτων 
που ενώνουν δυο ανθρώπους, τονίζοντας την θετική πλευρά των συναισθημάτων 
και τη χαρά να τα μοιραζόμαστε με κάποιον που αγαπάμε.
Πληροφορίες σχετικά με τη σύλληψη και γέννησης ενός παιδιού.
Συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη προστασίας του εαυτού του από ανεπιθύμητα αγγίγματα 
και άβολες συμπεριφορές.
Εξηγήστε στο παιδί ότι έχει το δικαίωμα να μην επιτρέπει κανένα να το αγγίζει, 
ακόμη και ενήλικες που γνωρίζει.
Μη σταματάτε να το ενθαρρύνεται να σας μιλά, να κάνει ερωτήσεις και να σας εμπιστεύεται. 

ΣΠΥΡΙΔΟΥ ΝΙΚΗ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ - ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ









ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ







Με αφορμή τη σημερινή ημέρα, η συνεργάτιδα του παιδικού σταθμού κ. Νίκη Σπυρίδου, θέλοντας να ενημερώνει τους γονείς της Παιδικής Φωλιάς, παραθέτει το ακόλουθο κείμενο, με τα χαρακτηριστικά μέσα από τα οποία εκδηλώνεται η ενδοσχολική βία σ¨όλες τις μορφές της τόσο από τα άτομα που την υφίστανται όσο κι  από τα ίδια που την προκαλούν.

Η ενδοσχολική βία και ο εκφοβισμός (bullying) μεταξύ μαθητών θεωρείται πλέον κοινωνικό πρόβλημα και έχει αρχίσει να γίνεται αντικείμενο προσοχής, συζήτησης και μελέτης και στην Ελλάδα.
Ως σχολικός εκφοβισμός ορίζεται  μια κατάσταση κατά την οποία, ασκείται
εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. 
Η εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς έχει στόχο το "διαφορετικό", το οποίο μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε ανθρώπινο γνώρισμα είτε εξωτερικό είτε εσωτερικό. Για παράδειγμα, το χρώμα του δέρματος, η εθνικότητα, το φύλο, το βάρος, η σχολική επίδοση, η κοινωνική συστολή
Τα παιδιά "θύματα" εκφοβισμού και βίας είναι δυνατόν να νιώσουν έντονο άγχος και αίσθημα ανασφάλειας, να έχουν φοβίες, να παρουσιάσουν σχολική άρνηση, πτώση στις επιδόσεις τους, ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως πονοκέφαλο, πονόκοιλο, διαταραχές στον ύπνο  καθώς και κατάθλιψη.
Τα επεισόδια εκφοβισμού και βίας δεν αποκαλύπτονται εύκολα, γιατί καλύπτονται από το φόβο του θύματος και τον εκβιαστικό χαρακτήρα του θύτη. Συχνά αποσιωπούνται από τους ίδιους τους γονείς ή το σχολείο προκειμένου να αποφύγουν την έκθεση και το κύρος τους. Αποτελεί ωστόσο επιτακτική ανάγκη, συνεργασίας, ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης και έγκαιρης παρέμβασης γονέων, σχολείου και ειδικών συμβούλων (ψυχολόγων, σχολικών συμβούλων, κοινωνικών λειτουργών) προκειμένου να προλαμβάνονται, να καταστέλλονται και να μη διαιωνίζονται τέτοια φαινόμενα, οι επιπτώσεις των οποίων μπορεί να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες συνέπειες στην στη σωματική και ψυχοκοινωνική εξέλιξη των παιδιών και των εφήβων.



                                                                              ΣΠΥΡΙΔΟΥ ΝΙΚΗ
                                                           ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ - ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ


Σχόλια